Czujniki otwarcia są popularnymi elementami monitorującymi dostęp zarówno do pomieszczeń (drzwi oraz okna), jak również do newralgicznych obiektów lub urządzeń (np. czujniki otwarcia są spotykane w obudowach komputerów stacjonarnych oraz w sejfach, czy szafach). Ich zasada działania jest bardzo prosta, ale zarazem skuteczna – opierają się one na zasadzie kontaktronu, składają się z dwóch elementów: magnesu oraz elementu kontaktronowego, najczęściej w postaci rurki szklanej z zatopionymi wewnątrz dwoma drutami z doprowadzonym zasilaniem elektrycznym. Magnes mocowany jest do skrzydła okna lub drzwi, ruchomej części obudowy komputera itp., natomiast rurka do elementu stałego, czyli np. futryny lub obudowy. Jeśli drzwi są zamknięte, rurka znajduje się w polu magnetycznym wytwarzanym przez magnes, druty są rozsunięte, a obwód elektryczny jest otwarty. Jeśli natomiast drzwi zostaną otwarte, magnes oddali się od rurki, pole magnetyczne zaniknie, druciki zetkną się zamykając obwód, co wyzwoli sygnał o otwarciu monitorowanych drzwi.
Przykładowym czujnikiem otwarcia jest czujka S-4 BR firmy Satel.