Niezbędne kompetencje operatora systemu monitoringu

Każdy, nawet najdoskonalszy system monitoringu traci olbrzymią część swojej wartości jeśli obsługuje go źle wykwalifikowany operator. W kolejnym odcinku naszego cyklu poradników dla wszystkich przyjrzymy się więc cechom i umiejętnościom, jakim powinien wykazać się kompetentny operator systemu.

Podstawowa sprawa, będąca kluczowym elementem zapewniającym prawidłowe i skuteczne funkcjonowanie systemu zabezpieczającego jest dogłębna znajomość wszystkich jego funkcji, parametrów urządzeń składowych oraz obsługi systemu. Należy przez to rozumieć zarówno znajomość cech technicznych urządzeń (np. typu zastosowanych kamer – czarno-białe, kolorowe, podczerwone itp.), jak również umiejętność sprawnej obsługi oprogramowania analizującego rejestrowany obraz, modułów składowych, jak np. obsługi alarmów, wykonywania kopii zapasowych, obsługi bazy danych użytkowników oraz nadawania im uprawnień oraz urządzeń służących do codziennej pracy – komputera, rejestratora sygnału wideo (celem wymiany nośników danych), regulacji kamer i obiektywów, czyszczenia siłowników i złączy w razie potrzeby itp. Jeżeli osoba przeznaczona do roli operatora systemu ma niewystarczające kwalifikacje, należy poważnie rozważyć możliwość zainwestowania w odpowiednie przeszkolenie. Brak takich umiejętności u operatora stawia sens zastosowania całego systemu monitoringu pod dużym znakiem zapytania.

Oprócz umiejętności czysto technicznych, należy zwrócić uwagę na kwalifikacje merytoryczno-psychologiczne. Pod tym pojęciem kryją się zagadnienia związane z wykrywaniem podejrzanych zachowań lub nietypowych sytuacji, takie jak np.:

  • Rozpoznawanie potencjalnie podejrzanych osób, których zachowanie może wskazywać na ukryte zamiary (umiejętność potocznie zwana czytaniem mowy ciała) – czyli odczytywanie komunikatów niewerbalnych, wykrywanie oznak napięcia nerwowego i niepokoju,.
  • Rozpoznawanie zagrożenia czynami chuligańskimi – czyli wykrywanie i obserwowanie osób będących pod wpływem alkoholu lub narkotyków, nadmiernie podnieconych lub przekonanych o własnej bezkarności. Klasycznym tego typu przykładem może być grupa pseudokibiców demonstrujących pogardę dla innej drużyny lub nadmiernie rozochocona osoba w stanie upojenia alkoholowego.
  • Rozpoznawanie zachowań mogących wskazywać na możliwe wystąpienie sytuacji wymagającej interwencji – typu sztuczny tłum lub inne zachowania służące odwróceniu uwagi potencjalnej ofiary (klasycznym tego typu przykładem jest gra w trzy kubki oraz obecność grupki pozornie niezwiązanej z prowadzącym grę, która ma  za zadanie rozpraszać grającego i nakłaniać go do zwiększania stawek za grę).
  • Umiejętność wykrywania powtarzających się, nietypowych zdarzeń – wielokrotnie przejeżdżający ten sam samochód, ta sama osoba spacerująca pozornie bez celu po monitorowanym obszarze itp. Są to bardzo typowe zdarzenia wskazujące na prowadzenie obserwacji potencjalnego celu włamania, bądź też napadu rabunkowego.
  • Umiejętność oceny wagi zdarzeń nietypowych – samochód pozostawiony na noc na parkingu służbowym po godzinach pracy, torba leżąca przy pustej ławce itp.

Dodatkowo operator systemu monitoringu powinien dysponować umiejętnościami, które mogą przydać się w późniejszym postępowaniu policyjnym – a więc po wykryciu zdarzenia dającego podstawy do interwencji, przygotować  zapis wideo całej sytuacji w celu późniejszego odtworzenia (np. na żądanie funkcjonariusza policji). Z tym zagadnieniem wiąże się również umiejętność nakierowania kamery na podejrzaną osobę lub pojazd, zbliżenie obrazu w celu ułatwienia identyfikacji i zapamiętania charakterystycznych szczegółów oraz w miarę potrzeby dostrojenie parametrów obrazu (kompresja, oświetlenie, rozjaśnienie, kolorystyka, kontrast itp.), tak, aby uzyskać optymalny efekt końcowy.

Przy opisie cech pożądanych u wykwalifikowanego operatora systemu monitoringu nie sposób pominąć najczęściej popełnianych błędów w codziennej pracy na stanowisku operacyjnym. Znajomość tych błędów pozwoli na ich uniknięcie w przyszłości, co z pewnością wiąże się z wymiernymi korzyściami dla właściciela infrastruktury chronionej omawianym systemem. Do najbardziej typowych błędów spowodowanych niewłaściwą oceną człowieka lub zwyczajnym brakiem kompetencji zaliczyć należy:

  • Brak znajomości typowych nawyków ludzkich oraz związane z tym ignorowanie pojawiających się nietypowych sytuacji.
  • Koncentracja na obserwowanym obiekcie zamiast na sytuacji wokół niego – uniemożliwia to wczesne wykrycie poszlak sugerujących potencjalnie niebezpieczne działania
  • Nadmierna reaktywność – błąd często popełniany przed niedoświadczonych operatorów, którzy mając do dyspozycji niewystarczającą ilość informacji i obserwacji uruchamiają procedury alarmowe. Takie postępowanie może osłabić czujność i doprowadzić do zlekceważenia sytuacji o rzeczywiście istotnym stopniu zagrożenia.
  • Brak umiejętności łączenia wydarzeń w jeden ciąg – pojedyncze obserwacje nietypowych zachowań same w sobie mogą wydawać się niegroźne, ale jeśli potraktuje się je jako logiczny ciąg zdarzeń, w niektórych sytuacjach mogą okazać się wstępem do działań kwalifikowanych jako przestępcze (obserwacje, pozornie przypadkowe próby czujności  operatora i funkcjonowania systemu alarmowego itp.)
  • Brak wystarczającej znajomości otoczenia – jeśli w monitorowanym obszarze pojawiają się osoby niepasujące wyglądem lub zachowaniem do otoczenia lub w sposób nieznany zmienia się jego wystrój (znika drzewo, pojawia się billboard, gaśnie oświetlenie uliczne itp.), może stanowić to sygnał do zwiększenia czujności.

Na tym zakończymy kolejny odcinek naszego poradnika. Autorzy mają nadzieję, że uzyskałeś drogi Czytelniku odpowiednio obszerną garść interesujących Cię informacji na temat kompetencji obsługi systemu monitorującego.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Ogólne. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *